تأثیر تمرینات هوازی موزون بر نیم رخ وضعیت خلقی و آلفا آمیلاز بزاقی در دانشجویان غیر ورزشکار

هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر تمرینات هوازی موزون بر نیم رخ وضعیت خلقی و آلفا آمیلاز بزاقی در دانشجویان دختر و پسر بود. روش شناسی: 80 دانشجو غیر ورزشکار (40 دختر؛ سن:2±21، وزن: 8±58، قد:5±163 و 40 پسر؛ سن:2±21، وزن:10±68، قد: 5±176)که از لحاظ جسمانی در سلامت کامل به سر برده و سابقه بیماری یا مصرف دارو را نداشتند انتخاب شدند و بر اساس نمرات خلق و خو در پیش آزمون به صورت بلوک بندی تصادفی به دو گروه کنترل (20 دختر و 20 پسر) و تمرینی (20 دختر و 20 پسر) تقسیم شدند. گروه تمرینی به مدت 10 هفته به انجام تمرینات هوازی موزون پرداخت. گروه کنترل در طول پژوهش در هیچ برنامه تمرینی شرکت نکردند. در طی 10 هفته، 5 مرتبه نمونه گیری بزاق و 5 مرتبه تکمیل پرسشنامه خلق و خوی برونل (brums) قبل از تمرین انجام گرفت .جهت تجزیه و تحلیل آماری داده ها از تحلیل واریانس با اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که خلق و خوی هر دو گروه دختر و پسر بعد از 10 هفته تمرین بهبود معنی داری یافت (دختران،007/0p=، 50/62f=، 1و 19df=؛ پسران،008/0p=، 50/62f=، 1و19df=). همچنین میزان آلفاآمیلاز بزاقی (دختران، 021/0p=، 37/65f=، 1و 19df= و پسران، 019/0p=، 89/61f=، 1و 19df=) متعاقب 10 هفته تمرین هوازی موزون کاهش یافت. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی گنجاندن تمرینات هوازی موزون، به دلیل ماهیت خاص و ویژه اش، در برنامه سلامت افراد جامعه توصیه و پیشنهاد می گردد.